Book review: Οιμωγή – Στέφανος Αλεξιάδης

στις

Μια μητέρα που ανήκει στο φάσμα του αυτισμού κατηγορείται για τη δολοφονία του εξάχρονου γιου της. Η ίδια αρνείται να μιλήσει και να εξηγήσει τι συνέβη ή να υπερασπιστεί τον εαυτό της.

Τα βασικά πρόσωπα του βιβλίου, μέσα από τα οποία ξετυλίγεται η ιστορία είναι τέσσερα. Έχουμε τη μητέρα, η οποία ναι μεν δεν μιλάει, βλέπουμε όμως τις σκέψεις της. Ο σύζυγος της, μέσα από τα γράμματα του οποίου μαθαίνουμε πώς γνωρίστηκαν αυτοί οι δύο και πώς εξελίχθηκε η σχέση τους. Και τέλος έχουμε τους δύο αστυνομικούς οι οποίοι έχουν αναλάβει τη συγκεκριμένη υπόθεση.

Το βιβλίο σίγουρα δεν καταπιάνεται με ένα εύκολο θέμα, ο συγγραφέας όμως έχει δημιουργήσει μια πλοκή τόσο δυνατή και ενδιαφέρουσα που θες να συνεχίσεις να διαβάζεις.

Οι χαρακτήρες σε κερδίζουν ο καθένας με τη δική του ιστορία, το παρελθόν και τα μυστικά που κρύβει.

Η ιστορία ξεδιπλώνεται σχετικά αργά στην αρχή και σου δίνει την ευκαιρία να εξοικειωθείς μαζί τους, ίσως και να δεθείς με κάποιους πριν ξεκινήσει η δράση και οι ανατροπές.

Δεν νομίζω ότι μπορώ να πω περισσότερα για το βιβλίο για να μην προδώσω κάτι από την πλοκή. Αν και έχει χαρακτηριστεί ως ψυχολογικό θρίλερ, εγώ θα το έβαζα και στην κατηγορία του κοινωνικού γιατί μεγαλύτερη έμφαση έχει δοθεί πιστεύω στις ζωές των ηρώων και λιγότερη στην εξιχνίαση του θανάτου του παιδιού, χωρίς αυτό όμως να σημαίνει πως λείπει το μυστήριο.

Επίσης κάτι τελευταίο που μου άρεσε στο βιβλίο είναι τα μικρά κεφάλαια που προσωπικά τα προτιμώ γιατί διευκολύνουν την ανάγνωση και δεν με κουράζουν.

Σχολιάστε

Ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για την εξάλειψη των ανεπιθύμητων σχολίων. Μάθετε πως επεξεργάζονται τα δεδομένα των σχολίων σας.