2017: Η δεκαεννιάχρονη Ταλούλα βγαίνει ραντεβού, αφήνοντας το μωρό της με τη μητέρα της, Κιμ. Η Κιμ παρακολουθεί την κόρη της να φεύγει και, καθώς το χάραμα διαδέχεται τη νύχτα, την περιμένει να γυρίσει.
Και περιμένει και περιμένει…
Η Ταλούλα δεν γυρίζει ποτέ.
2018: Η Σόφι κάνει πεζοπορία στο δάσος κοντά στο οικοτροφείο όπου μόλις ανέλαβε καθήκοντα διευθυντή ο σύντροφός της, όταν βλέπει ένα σημείωμα καρφωμένο σε έναν ξύλινο φράκτη: «Σκάψε Εδώ».
Τα βιβλία της Jewell έβλεπα να τα εκθειάζουν στο goodreads πολύ πριν μεταφραστεί το συγκεκριμένο στα ελληνικά. Και τώρα που το διάβασα, πρέπει να ομολογήσω ότι δεν είχαν άδικο.
Όπως θα καταλάβατε, μου άρεσε πάρα πολύ!! Είναι στο στιλ που προτιμώ να διαβάζω. Υπάρχει φυσικά το μυστήριο, αλλά επίσης μας ταξιδεύει και στις ζωές των χαρακτήρων, μας δείχνει πώς σκέφτονται, τι νιώθουν και τι είναι τελικά αυτό που τους οδηγεί να συμπεριφέρονται με ένα συγκεκριμένο τρόπο.
Η αφήγηση γίνεται με τρεις διαφορετικές αφετηρίες. Βλέπουμε τη ζωή της Ταλούλα πριν την εξαφάνιση της, την προσπάθεια της Κιμ να ανακαλύψει τι συνέβη στην κόρη της, και την άφιξη της Σόφι, ένα χρόνο μετά την εξαφάνιση της Ταλούλα, όπου ανακαλύπτει το σημείωμα με τις λέξεις Σκάψε εδώ. Και κάπως έτσι αρχίζει να ξετυλίγεται η ιστορία.
Το γράψιμο της Jewell μου άρεσε πολύ, απλό μεν, αλλά σου δίνει όλα χρειάζεται να ξέρεις χωρίς να κουράζει. Επίσης η εναλλαγή από το παρελθόν στο παρόν δημιουργεί αρκετή αγωνία.
Ίσως κάποια πράγματα να ήταν λίγο προβλέψιμα, αλλά όταν το βιβλίο είναι τόσο καλογραμμένο, με ενδιαφέρουσα πλοκή, δεν νομίζω ότι αυτό στερεί κάτι από την όλη αναγνωστική εμπειρία. Εμένα τουλάχιστον δεν με ενόχλησε.
Αν ψάχνετε ένα cozy mystery βιβλίο που θα σας κρατήσει καλή συντροφιά, σας το προτείνω.
Kiss the reader 